Geçen pazar günü gazete de hoşuma giden bir sayfayı sizinle paylaşmak istedim. Hani filmlerde aklımızda kalan filmle bütünleşen cümleler vardır ya, işte onlardan bahsediyorum.
Hele eski türk filmlerinin bazı repliklerinin hayatımıza bile yerleştiğini görünce vay be diyebilirsiniz.
Eşkıya;
- Çok korkuyorum Eşkıya, beni bırakma çok korkuyorum.- Korma! Sadece toprağa gideceksin, sonra toprak olacaksın,sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin, oradan özüne ulaşacaksın. Çiçeğin özüne bir arı konacak. Belki o arı ben olacağım.....
Vizontele;
- Hanım bak, bu vizontele dünyayı evimize getirecek!
- Sebeb?
Bunlarda çok daha eskilerden;
- Güzel olduğunuz kadar küstahsınız da....
- Annecim ben bu amcayı çok sevdim.Ona 'baba' diyebilirmiyim?
- Senin annen bir melekti yavrum.
- Ağlamıyorum. Gözüme toz kaçtı.
- Seni sevmiyorum,seninle oyun oynadım,bunu anlayamadınmı hala!
- N'olur gerçeği söyleyin doktor,yaşayacak mıyım?
- Tanrım , bu resim...bu resim...
- Aman tanrım, göremiyorum....Göremiyorum... Kör oldum.
- Aman Allah'ım, ne kadar mes'udum!
- Bu ses...Bu ses...Olamaz, git....Git burdan...
- Sizi ebediyete kadar bekliyeceğim.
- Tanrım ne kadar bedbahtım.
- Fakirsin sen...Fakir...Fakir...
- Bana yıllar önce çılgıncasına sevdiğim bir kadını hatırlattınız...
- Biliyordum... Biliyordum... Ölmediğini biliyordum...
- Evlenince pembe panjurlu, içinde boy boy çocuklarımızın olduğu bir evimiz olacak.
- Hayır! Siz beni kovmuyorsunuz. Ben vazifemden istifa ediyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder